با انواع خیار آشنا شویم

آیا تاکنون به این مسئله فکر کرده اید که خیار دارای چه انواعی است و آیا انواع خیار با هم فرق می‌کنند یا نه؟

خیار ( ( Cucumber که نام دیگر آن بادرنگ می‌باشد؛ از خانواده کدو قلیایی و تیرۀ کدوییان است و جز میوه هایی است که به صورت خام مصرف می‌شود. به گفته پژوهشگران مبدا و منشا پیدایش و رویش این میوه، کشور هند است .

خیار جزء میوه هایی است که خانواده بزرگی دارد و برخی از انواع خیار ها را شاید تا به حال ندیده باشید. معروف ترین و خوشمزه ترین نوع از انواع خیار، خیاری است که همه با آن آشنایی داریم و دیگر انواع خیار که در گوشه و کنار جهان پرورش داده می‌شوند به اندازه آن خوشمزه نیستند و همین باعث گم نامیشان شده است.

در مجموعه کیمیای سبز انواع خیار تولید و به بازارهای بین الملل صادر می شود. برای خرید خیار ویژه صادرات می توانید سفارش خود را ثبت کنید و یا با مجموعه کیمیای سبز در تماس باشید.

طبع انواع خیار،  سرد و تر است و دارای مواد مغذی و آنتی اکسیدان می‌باشد.

انواع خیار از لحاظ نحوه کاشت به سه نوع درختی، بوته ای و گلخانه ای تقسیم می‌شود.

 

جدول مواد مغذی خیار خام با پوست

همان طور که در جدول مشاهده می‌نمایید 95% این میوه را آب تشکیل می‌دهد که می‌تواند 67 کیلوژول انرژی تولید کند. خیار مواد مغذی زیادی ندارد اما ویتامین K آن می‌تواند 16 درصد از نیاز روزانه بدن به ویتامین K را تامین نماید.

مواد مغذی در هر 100 گرم (3/5 اونس)	مقدار
انرژی	65 کیلوژول (16 کیلوکالری)
کربوهیدرات‌ها	3٫63 گرم
قندها	1٫67 گرم
فیبر	0٫5 گرم
چربی	0٫11 گرم
پروتئین	0٫65 گرم
آب	95٫23
ویتامین ب 1 (تیامین)	0٫027 میلی‌گرم (2٪)
ویتامین ب 2 (ریبوفلاوین)	0٫033 میلی‌گرم (2٪)
ویتامین ب 3 (نیاسین)	0٫098 میلی‌گرم (1٪)
پانتوتنیک اسید (ویتامین ب5)	0٫259 میلی‌گرم (5٪)
ویتامین ب 6	0٫04 میلی‌گرم (3٪)
اسید فولیک (ویتامین ب 9)	7 میکروگرم (2٪)
ویتامین C	2٫8 میلی‌گرم (5٪)
ویتامین K	16٫4 میکروگرم (16٪)
کلسیم	16 میلی‌گرم (2٪)
آهن	0٫28 میلی‌گرم (2٪)
منیزیم	13 میلی‌گرم (4٪)
منگنز	0٫079 میلی‌گرم (4٪)
فسفر	24 میلی‌گرم (3٪)
پتاسیم	147 میلی‌گرم (3٪)
سدیم	2 میلی‌گرم (0٪)
روی	0٫2 میلی‌گرم (2٪)
فلورید	1٫3 میکرو گرم

گلدهی و گل افشانی خیار

برخی از انواع خیارها بدون بارور شدن گیاه به وجود می‌آیند و این امر باعث به وجود آمدن میوه‌های بی دانه (گلخانه ای) می‌شود. خیارهایی که گرده افشانی درآنها انجام نشده است کیفیت بهتری دارند، زیرا در میوه های بی دانه گرده افشانی باعث کم شدن کیفیت آن‌ها شده از این رو برای جلوگیری از عمل گرده افشانی خیارها را در گلخانه یا مکانی که دسترسی زنبورها به آنجا غیرممکن باشد، پرورش می‌دهند و از این طریق از گردافشانی توسط زنبورها جلوگیری می‌کنند.

انواع خیار

انواع خیار را بر اساس ویژگی‌هایی چون: شکل، رنگ، اندازه ( نسبت طول به قطر میوه)، ضخامت پوست و زگیل‌های سطحی به چند دسته تقسیم بندی می‌کنند که در ادامه مقاله با انواع خیار مختصراٍ آشنا می‌شوید.

خیار سبز :

از رایج‌ترین انواع خیار همان خیار سبز می‌باشد که با نام‌های گوناگونی همچون: بادرنگ، حیارزه، فلوموس و … شناخته می‌شود. از ویژگی های این میوه می‌توان به یک دست و هم اندازه بودن میوه ها، رنگ سبز تیره آنها و پوست ضخیم شان که آنها را در برابر ضربه های مسیر حمل و نقل مقاوم‌ترساخته اشاره کرد. این میوه برای مصارف فوری مانند خوردن روزانه و تهیه سالاد استفاده می‌شود.

خیار چنبر معمولی :

یکی دیگر از انواع خیار، خیار چنبر است که با نام‌هایی چون: شنبر، کرداله یا خیار دراز، قئاهندی و قومیا نیز شناخته می‌شود.  این میوه از نظر ظاهری، باریک و دراز است که ارتفاع آن ممکن است به نیم یا یک متر هم برسد. عطر چنبر نسبت به خیار سبز کمتر است و رنگ آن سبز روشن و به صورت راه راه می‌باشد.
 چنبر دارای خواص درمانی زیادی است از جمله خواص درمانی آن ضد سرطانی بودن، ضد صفرایی بودن و کاهش دهنده فشار خون، سهل کردن زایمان، درمان کننده اسهال صفراوی، درمان حناق، کاهنده درد مفاصل، رفع عطش، شفافیت پوست و... را می‌توان نام برد.

خیار چنبر ارمنی :

یکی دیگر از انواع خیار، خیار چنبر ارمنی است. این میوه در واقع نوعی خربزه محسوب می‌شود که از نظر ظاهری بلند و غالبا خمیده است از این رو به آن «خیار مار» یا «خیار خزنده» نیز می‌گویند.

چنبر ارمنی گیاهی یکساله و بالارونده است که طول آن گاهی به سه متر می‌رسد. دارای برگ‌هایی گرد سه تا پنج لوپی و ساقه ای گوشدار می‌باشد.

نحوه کاشتن چنبر ارمنی از طریق بذر و نشاء می‌باشد و برداشت آن براساس اندازه صورت می‌گیرد و زمانی که میوه به حد معینی برسد برداشت می‌شود.

خیار بیتر ملون یا کارلا :

کارلا یکی از انواع خیار است که میوه ای گرمسیری و نیمه گرمسیر  و بومی کشور هند است. بر روی سطح آن برجستگی‌هایی وجود دارد که آن را از انواع خیار های دیگر متمایز ساخته است.کارلا در رنگ‌ها و گونه‌های مختلفی تولید شده و به بازار عرضه می‌شود.

کارلا دارای طعم تلخی است ولی خواص درمانی زیادی دارد. از بیترملون بیشتر به صورت پخته استفاده می‌شود. در چین از این میوه در غذاهای خود استفاده می‌کنند. مردم کشور هند نیز این میوه را مورد استفاده قرار می دهند. در آفریقا و آسیا از کارلا در طب سنتی استفاده می‌کنند.

از خواص بیترملون می‌توان به درمان  بیماری‌هایی چون معده درد، دیابت، رماتیسم، نقرس، سرفه، استفراغ، بیماری‌های پوستی و زخم، دردهای قاعدگی، یبوست و بیماری‌های تنفسی اشاره کرد و همچنین مصرف بیتر ملون برای پیشگیری از سرطان، ایدز و درمان عفونت نیز مفید می‌باشد.

خیار لیمویی  (Cucumis Sativus)

خیار لیمویی، جزء انواع خیارهای بوته ای محسوب می‌شود . این میوه از نظر ظاهری شبیه به کره‌های کوچکی به اندازه توپ تنیس است از این رو به آن خیار گرد نیز می‌گویند. رنگ زرد و طعم شیرینش باعث شده به خیار لیمویی شهرت یابد.

 این میوه به طور کلی زود رس و خوش طعم بوده اما از لحاظ طعم می‌توان گفت اندکی متفاوت از خیارهای معمولی هستند .

خیار لیمویی نسبت به دیگر انواع خیار در برابر سرما حساسیت کمتری دارد. میوه های آن به اندازه 8 تا 10 سانتیمتر می‌باشند و می‌توانند در دمای اتاق به مدت 1 تا 2 روز بمانند. خیار لیمویی هم به صورت معمولی (تازه خوری) و هم برای سالاد و ترشی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

خیار شاخدار آفریقایی :

خیار شاخدار افریقایی یکی از انواع خیار است که در رنگ‌های سفید، نارنجی و... تولید می‌شود و گیاهی یک ساله و رونده است. خیار شاخدار آفریقایی دو نوع است: سمی و غیرسمی. نوع غیر سمی آن دارای پوست زرد است ولی به خاطر دانه‌های سبز رنگی که داخل آن قرار دارد شبیه خیار می‌باشد ولی طعم و مزه آن مانند انار است. شاید به همین دلیل بتوان آن را جز میوه های عجیب دسته بندی کرد.

خیار ترشی :

خیار ترشی نسبت به دیگر انواع خیار رنگ سبز روشن تری دارد و اندازه کوتاه، سطح زگیل دار و پوست نازک از ویژگی‌های دیگر این میوه است. خیار ترشی در درجه اول برای تهیه و تولید خیار شور و ترشی‌های مختلف بکار می‌رود ولی از انجایی که نسبت به خیارهای معمولی دارای پوست نازک تری هستند خریداران آن را ترجیح می‌دهند، از این رو به صورت تازه برای مصارف فوری  نیز فروخته می‌شوند.

همه خیار ترشی‌ها دارای سطح زگیل داری هستندکه این برجستگی‌ها می‌توانند سفید یا سیاه باشند هر کدام مفهومی جداگانه را در بردارد برجستگی‌های سفید رنگ نشان دهنده آن است که میوه ها سرعت رشد کندتر و ماندگاری بیشتری دارند و برجستگی‌های سیاه نشان دهنده آن است که این میوه‌ها زودتر زرد می‌شوند و در صورت رسیدن میوه آن‌ها نرم شده و میوه‌های بزرگتری نسبت به خیارها با برجستگی سفید تولید می‌کنند. در نتیجه خیارها با برجستگی سیاه در مناطقی که دارای تابستان‌های خنک‌تری هستند بیشتر کشت شده ومیوه های با برجستگی سفید در مناطق گرم تر.

خیار وحشی :

خیار وحشی (Ecballium elaterium) یا خیار خارپشت یا جوجه تیغی، یکی از انواع خیار است که گیاهی علفی چند ساله می باشد. این میوه به خرخیار، خیار دشتی، خیار آب پران، خیار شنگ، سماهنگ، کربز، کموزکول، اسپند و ... معروف می‌باشد. خیار وحشی دارای یک ساقۀ رونده و خوابیده و ضخیم است. از نظر ظاهر میوهایش شبیه به زیتون است. البته کمی بزرگتر از آن و از نظر طول به 4 تا 5 سانتیمتر می‌رسد. رنگ میوه ها اول سبز است و بعد از رسیدن زرد می‌شود. از شیر یا عصاره بدست آمده از این میوه در پزشکی و درمان استفاده می‌کنند.

برخی از خواص درمانی خیار وحشی عبارتند از:

1- والاتریوم ماده ای است که از رسوب خشک شده مغز خیار وحشی بدست می‌آید که در طب سنتی بکار می‌رود. این ماده دارای خاصیت بی حس کنندگی است. برای بیماری هاری (گاز گرفته شدن انسان توسط حیوانات هار) و مالاریا به کار می‌رود.
2-  به عنوان پاک کننده دماغ، درمان سردرد، دردهای مفاصل ، نقرص ، تنگی نفس سرفۀ سرد کاربرد دارد.
3- این میوه، خردکننده سنگ کلیه و مثانه، قاعده آور، درمان کننده کزاز، زیاد کننده ترشح ادرار و مسهل و تخلیۀ کننده قوی است.
4- دم کرده این میوه برای بیماری جذام مفید است.
5- مصرف این میوه برای استسقا (پرنوشی) که نشانه بعضی از بیماری‌ها مثل دیابت می‌باشد، مفید است.
6- طبع این میوه گرم و تر است و برای همین می‌توان برای درمان ضرب دیدگی مفاصل آن را به کاربرد.

خیار مشک :

یکی دیگر از انواع خیار ها خیار مشک می‌باشد که از خانواده کدوییان است. یک گیاه چند ساله علفی است که میوۀ آن شیرین و خوشمزه می‌باشد. می‌تواند به رنگ‌های مختلفی مانند قرمز، سایه های مختلف قهوه ای و تقریبا سیاه باشد. رنگ میوه رسیده آن نارنجی یا زرد است و می‌توان از آن به عنوان کنسرو یا خوراکی خام استفاده کرد. در صورتی نرسیده باشد می‌تواند به عنوان سبزیجات از آن استفاده نمود.

خیار گرد ایتالیایی   :

خیار گرد ایتالیایی، یکی از انواع خیار است که رنگ سبز یکدستی دارد و به شکل کوچک و گرد می باشد. نام دیگر این میوه خربزه کاروسل است که یک گیاه بسیار مقاوم است. میوه های آن به طول 10 تا 12 سانتیمتر بوده و طعم ترد و تر دارد. این میوه در برابر خشک سالی مقاوم و بسیار قوی است. از خیار گرد ایتالیایی برای هضم بهتر غذا یا تازه خوری می‌توان استفاده کرد.

خیار مکزیکی  :

یکی دیگر از انواع خیار،خیار مکزیکی است که با نام های دیگری مثل هندوانه مکزیکی یا هندوانه مینیاتوری مکزیکی نیز شناخته می‌شود. این میوه، یک گیاه یکساله است و بین 15 تا 30 سانتیمتر ارتفاع دارد. دارای میوه‌هایی به اندازه 2 تا 5 سانتیمتر می‌باشد و برای تازه خوری و ترشی مناسب است. این میوه داری عطر و طعمی عالی است و طعم آن شبیه به خیار ترش است. مردم بومی امریکا از این گیاه فراوان استفاده می‌کنند و به آن Sandiita  می‌گویند که به زبان اسپانیایی به معنی هندوانه کوچک است.

خیار سیب سبز ریچارد  :

خیار سیب سبز ریچموند یکی دیگر از انواع خیار است، این گیاه یک ساله بوده و میوه آن سبز رنگ و به شکل بیضی یا کروی است و طعم خوبی دارد. اندازه میوۀ آن 5 تا 8 سانتیمتر بوده و برای ترشی و تازه خوری مناسب است. بوته های خیار سیب سبز ریچارد را می‌توان 50 تا 70 روز بعد از کاشت شدن آن‌ها، برداشت کرد.

خیار سفید تایلندی  :

یکی دیگر از انواع خیار، خیار سفید تایلندی است که اندازه ای متوسط وظاهری تپل و سفید دارد و از بوی مطبوعی برخوردار است. میوه ای طعم دار و دارای پوستی نازک و سفید است و مناسب برای تازه خوری و آشپزی است.

خیار سفید مینیاتوری :

خیار سفید مینیاتوری، یکی دیگر از انواع خیار است که اندازه آن کوچک و گرد و تپل است؛ رنگ آن سفید و بوی مطبوع و خوبی دارد و همانند خیار سفید تایلندی دارای پوستی نازک و سفید است و برای تازه خوری و آشپزی مناسب می‌باشد.

 خیار زرد زیردریایی  :

یکی دیگر از انواع خیارها، خیار زرد زیردریایی می‌باشد که اندازه آن بزرگ بوده به شکل گرد، رنگ زرد و با بویی مطبوع و طعم دار است. این میوه دارای پوستی نازک و زرد است و برای آشپزی یا تازه خوری مناسب است.

خیار جالیز اصفهان  :

خیار جالیز اصفهان یکی از انواع خیار است که با نام علمی Cucumis sativus و نام انگلیسیcucumber  از خانواده cocurbitaceae  می‌باشد. این گیاه بومی هند است وگیاهی است یک ساله و بالارونده که طول آن تا 3 متر می‌رسد. دارای برگ های گرد با 3 تا 5 لوپ و ساقه های گوشه دار است. بذرهای خیار اصفهانی به صورت طبیعی یک پایه می‌باشد.

در واریته های قدیمی تحت شرایط روز بلند و دمای بالا گل‌های نر بیشتری نسبت به گل‌های ماده تولید می‌کند و در شرایط روز کوتاه نسبت گل‌های ماده به گل‌های نر افزایش می‌یابد. گرده افشانی آن معمولا توسط حشرات (زنبور) انجام می‌شود.

خیار خسیب پرگل هندی :

خیار خسیب پرگل هندی، یکی از انواع خیارهای گلخانه ای بوده و پر از گل و دارای میوه های شیاردار و کشیده می‌باشد. برگ‌های این گیاه، پهن و رنگ میوه های آن سبز روشن است و دارای مقاومت بالا در برای ویروس های میوه خیار می‌باشد. این میوه مناسب کشت گلخانه ای در بهار، تابستان و پاییز است.